Nagsisisi Ako Na May Ngiti Sa Labi

Nagsisisi Ako Na May Ngiti Sa Labi

                     (by: May S. Leynes)

1-

Minsan isang gabi nakatulog akong birheng matimtiman

pagdilat ng mata katabi ko mandin ay hubad na adan

kaagad dumaloy mga pangyayari sa aking isipan

at ang gabing yaon ay nagsilbing batik

sa iningatang dangal.

2-

Totoong ang sugat sa laman at balat

ay madaling maghilom

ngunit pag nasugatan ay damdamin

magbibilang ng panahon

araw gabi itong luha'y bumabalong

nakangiti ang labi kalooban ay nagngunguyngoy.

3-

Matapos ang maraming buwan kirot ay natabunan

nitong mga saya at pangarap na may katayugan

pagkabigo ay hinalinhan ng mga ngiti at pag asam

sa isang bituin na kay layo naman ng kinalalagyan.

4-

Pag ibig na hindi pinahalagahan sandaling nalimot

hanggang sa tuluyang nawala na ang lungkot

nagsimula ng bago iniwan ang nakaraan

libro at silid aklatan ang naging kaibigan.

5-

Itong mga araw na dumaraan maraming iniiwan

gaano man kahalaga ay nilalampasan

hindi alintana ang sino mang magpaalam

bahala ang tao kung paano siya sasabayan.

6-

Nalugmok na puso ay dagling nagbangon

natauhang bigla sa pagkakasubsob

sa katotohanan na nagdudumilat

kaya kahangalan sa hangin ay lumipad.

7-

Itong binhi ng halaman sa sikatan ng araw

kaagad tumubo kaydaling namukad

tila hindi dinaanan ng mabangis na unos

kahali halina, kalugod lugod.

8-

At muling sa buhay ay sumapit ang gabing madilim

ikinubli niya ang kasalanang lihim

ngunit sadyang gabi'y hindi nagtatagal

nang sumikat ang araw kasalanan ay nahantad.

9-

Pag ibig na lason sa puso't isipan

sumibol sa puso, naglakbay sa dugo na magkasamahan

sumiim sa buto na may tatag at paninindigan

sumpang hindi magwawalay iutos man ng sangkatauhan.

10-

Tutol man ang lahat

bawal na pag ibig ay lalong tumingkad

ang isang gabi ay naging simula ng pagpapakatatag

mga pusong baliw, nalunod sa tamis

nadarang sa init ng apoy na naglalagablab

nilimot ang mga pangaral ng mga ninuno at magulang.

11-

Totoo nga palang pag iyong pinilit lalong nag aalpas

itong magsing-ibig kapag iyong pinaglayo

lalong nagyayakap

nang kami'y hatulang mga nahahangal

ang paninindigan ay lalong tumibay

iniwan ang nilakhang tahanan

pinili ay akong kayang nililiyag.

12-

Itong mga puso'y tuluyang binulag

ng pag ibig na kumikinang

tumalikod sa lahat ng obligasyong

'di pa man nasisimulan

hinanap ang panibagong buhay na 'di nalalaman

ang pagpapamilya sa simula lang masarap

na sa kalauna'y pahirap ng pahirap.

13-

Ang bawat umaga ay sinisimulan ng saya at sigla

kaya mga araw 'di namamalayang lumilipas pala

tanging mahalaga'y kasama ang sinta

pag uwi ng bahay mula sa trabaho madaratnan siya.

14-

Masayang pagsasama kung aking damahin

ay wala ng wakas

ang pag iibiga'y sadyang walang kupas

mabuting pasunuran sa sinta ay paggalang

sumpa ng mga puso wagas na pagmamahalan.

15-

Talagang ang Diyos mahilig magbigay ng mga pagsubok

dalawang buwang pagsasama ay agad natapos

pinaglayo kaming dalawa

at ang abang tulad ko, ay halos malugmok.

16-

Itong aking sinta ay nagtungo sa syudad

upang doon ay hanapin ang isang takdang palad

bagahe sa isip ay isang pangarap

pangarap na para sa amin na kanyang pamilya.

17-

Ako nga'y naiwan sa liblib na lugar

pagdadalantao halos ikaratay

bayabas, pinya at binhing mani ang gawang panlunas

sa sikmurang sa masarap na grasya ay bumabaliktad.

18-

Isang buwan mandin na walang balita

mga taong walang magawa libangan ay mangutya

palad daw na sinapit ay ganti ng langit

iniwan ako ng sinta at sana raw ay huwag na itong magbalik.

19-

Sa nangyaring iyon ang lahat ng mali akin raw ginawa

lahat ng masama sa aki'y ipinakita

lahat ng sakit sa aki'y ipinadama

salitang mapait hindi magkasya sa aking tainga

nagdumilat sa harap ko ang lahat, ang lahat lahat na

na ni sa panaginip ay hindi ko inasahang

mangyayari pala!

20-

Palad na sinapit nais ko ng pagsisihan

makasalanan ba at pinarurusahan

lalo at nadarama ang pintig sa sinapupunan

lungkot na nadama ay walang kapantay

at galak sa pusong hindi na mapapawi magpakailanman.

21-

Itong isang buwan 'sing kupad ng pagong ang paglipas

ang sintang hinihintay ni anino'y hindi namalas

kaya itong puso'y lalong pait ang dinanas

at sa gabi ay luha ang aking panlunas.

22-

Nang hindi na mabata ang dampi ng parusa

akong kapus-palad ay dagling nagpasya

poder ng ninuno ay lilisanin na

sa kabayanan nais kong tumungo at mag isa.

23-

Ay! Talaga manding tadhana ay marunong

sa pinaglaruan kanyang itinuro

itong daang makitid ay tinalunton

kaya aking sinta ay nakasalubong!

24-

Mga pusong sabik tila walang pintig

hindi malaman ang gagawin kung lalapit

o tama na ba iyong nakatitig

sa sintang kinasasabikan at lubos na iniibig!

25-

Nang malinawan na ang mga pusong hangal

itong aking luha tila baga bukal

sa dibdib na matipuno ay agad na sumubsob

ngayon ay magkayakap kapwa sumisigok.

26-

Mga matang lumuluha may kislap din ng tuwa

labing nakangiti sa 'di malirip na ligaya

maglaro mang muli ang tadhana

sa isa't isa ay 'di mawawaglit

pag ibig na makapangyarihan, buklod kami ng kay higpit.

27-

Kay inam ng buhay kung sinta ay yakap

ang bawat oras ay tila hinahatak

itong tatlong araw kisap mata ang paglipas.

28-

Itong abang puso na kahapon lamang ay puspos ng saya

ano naman ngayon at batbat ng kaba

dahil ba itong sinta ay muling paalis na?

o dahil maiiwan muli at ang mainam pa

ay sa bahay ng biyanan na de numero

ang kilos at hakbang.

29-

Nang sumapit na ang gabi ay nalaglag muli

ang mga butil ng luha

itong hikbi ang katabi at kayakap

ano naman kaya ang kasasapitan ng tulad kong

kapus palad?

sa tahanang madilim, marumi at maingay

hindi maespiling ang ugali ng kabahay!

30-

Iyong sama ng loob kapag daw lumabas

lumipas man ito ay nagiging pilat

pilat na tatak ng talim ng sumpa

nitong pagkataong inaba ng lubha!

31-

Nais kong magsumbong ngunit paano

bawal akong humawak niyong telepono

magkamali ng kilos pag iisipan na ng kung ano

Ay! Talagang ang bahay na bato ay mayroong

walong kuwago!

32-

Ito nga palang luha ay mabisang pang langgas

ng sugat ng puso

hapdi man ng tagang patalikod walang aberyang iaanod

patungo sa panyolitong himpilan ng mga hinagpis

ang pagluha ko ba ay dahil sa pag ibig?

kung oo ang sagot: kung maibabalik ko ang kahapon

ay hinding hindi ako iibig!

33-

Nang biglang pumintig ang dalang buhay sa sinapupunan

ang nadamang tuwa ay hindi mapantayan

dahil ito'y bunga ng pag iibigan.

O! pag ibig na makapangyarihan

Nagsisisi ako habang sa labi ay may ngiting makinang!

34-

Tila itong loob ay dagling gumaan

ang mga pagsubok handa ko nang harapin at labanan

madama ko lamang ang pintig ng buhay

pakiwariin ko itong aking buhay

ay mayroon ding marikit na kulay.

35-

Sadyang sa buhay ay sasapit ang unos

unos na susubok sa puso ay kukurot

kapag nasaktan nga at saka nalugmok

lilitaw ang taong totoong tutulong!

36-

Sa aking sinapit aking nakilala

dating mga taong nagmamahal naghubad ng maskara

pagmamalasakit noon kabalintunaan pala

ito ang aral kong hindi malilimot habang may hininga!

37-

Nais isumbat sa aking sarili

naitatanong ko palagi sa isip

Bakit nagpadala sa tamis ng halik, sa init ng gabi?

Bakit nakinig sa marubdob na sandali?

sa tibok ng tangang dibdib

O! Sinta ko, iniibig kita, nagsisisi ako,

bakit may pag ibig pa?

38-

Kung maibabalik ko lamang ang kahapon ay

ibabalik ko agad ngayon

at hindi ko hahayaan na ang aking puso'y

madarang sa apoy

bayaang damdamin ay ginawin sa ambon at hamog

manhidin ng kidlat, mabingi sa kulog na dumadagundong

hayaan ang puso'y tangayin ng hangin,

ihampas nito at wasakin!

39-

Nang sumapit na itong pagluluwal

Ay! Kay inam! Kung ano ang sarap ganun din ang hirap!

habang humihilab nais ay sumuko na

nang lumabas ang anghel

tila napunit din itong kaluluwa.

40-

Nagluwal na nga ng maluwalhati

salamat sa lolong makandili

ang isang paa inalis sa hukay

pasasalamat na walang hanggan

utang na loob ay tatanawin habang buhay.

41-

Kung balikan sa isip ang pagluluwal ng nagdaang gabi

parang panaginip na kung isipin ko

ay 'di na ibig pang mangyari

ngunit kung masdan itong sanggol

pawi na ang sakit at hapdi

kapapagluwal pa, itong puso'y wari'y kiniliting muli.

42-

Itong munting anghel na wala pang malay

sa mundong ibabaw

silbing tanda ito ng pagkakatisod ko sa ligayang ligaw

kung aking pagmasdan ay isang pagsisisi

ang kanyang paglitaw

ngunit kung lilimiin ay kaligayahang walang hanggan

O! sanggol ko na ligaya at yaman ng iwi kong buhay!

______________________________________

*Note: Poem published in 2012- 2013 Herald Issue,The NQCC- NQCi

* Academia.edu